Hij reed
in een groene Citroën XM
je weet wel
zo eentje die opstijgt
voordat hij vertrekt
en die
na een ritje
met veel gepuf
weer in elkaar zakt
een beetje
zoals een soufflé
de bekleding
zat vol gaatjes,
want
daar hield hij zijn
brandende sigaretten tegenaan
maar dat
kon niemand
iets schelen
Na een middag achter het stuur
vond hij
dat het tijd was voor een welverdiende pauze
en te midden van
het Franse platteland
zette hij zijn wagen
(wat abrupt)
aan de kant
weltevreden zakte
de brave Citroën XM omlaag
om daar
een grote kei
tegen te komen
een garagist
met een gele takelwagen
sleepte ons weg
en zei:
‘C’es la vie, c’est la mécanique’